మా నాన్నమ్మ నన్ను ఎత్తుకొని ఆడించలేదు, లాలించలేదు, బుజ్జగించలేదు, నా తప్పటడుగులను సరిచేయ్యలేదు, గోరుముద్దలు తినిపించలేదు, గోరేచ్చని నీటితో తానం చేఎంచలేదు. ఎత్తుకొని నా చిన్ని బుగ్గల మీద చిన్నగా ముద్దు పెట్టలేదు, పండుగనాడు పిండివంటలు వండి తినిపియ్యలేదు కొత్త బట్టలు కొనియ్యలేదు, బడికి వెళ్తుతున్నపుడు కొంగుముడి విప్పి అద్ద రూపాయో... రూపాయో నాకివ్వలేదు, నేను ఎదుగుతుంటే చూసి సంతోషంతో నా బంగారుకొండ అనుకుంటూ తన వేళ్ళతో నా తలను నుమరలేదు, నేను అల్లరిచేస్తే కోపగించలేదు, తప్పులూ చేస్తే మందలించలేదు, తాత నన్ను కొడుతుంటే నిలువరించలేదు, నాన్న నన్ను కోప్పడితే వెనకేసుకరలేదు, అమ్మ నాపై చిర్రుబుర్రులడినప్పుడు చిన్నగా చిరునవ్వు నవ్వలేదు, అక్క తో కలసి స్కూల్ కి వెళుతుంటే టాటాలు.... బాయ్బాయ్ లు చెప్పలేదు.
ఎందుకు నాయనమ్మ నీ మనవడంటే నీకంత కోపం! నేను పుట్టేవరకు ఎందుకమ్మా నువ్వు ఆగలేదు, నీ మనవడిని ఎత్తుకు తిరగాలని నీకెప్పుడు అన్పించలేదా.. నీ మనవడి సేవలో కంటే నీకా స్వర్గంలోనే ఆనందం దొరుకుతుందనుకున్నావా..నీ మనవడిని చూడకుండానే స్వర్గంలో స్థిరపడిపోయావా..నీ మనవడు నిన్ను చుదోద్దనుకున్నావా.. నీతో అడుకోవద్దనుకున్నావా.. నీ ఫోటోని చూసుకుంటూ హృదయం ద్రవించేలగా కండ్లు తడిసి ముద్దయేలాగా ఎన్నిసార్లు .. నాన్నమ్మ .. నాన్నమ్మ.... అనుకుంటూ నిద్రలో ఉలిక్కిపడిలేశానో.. నాన్నమ్మఈ జన్మలో నేను నీ ప్రేమకు నోచుకోలేదు. మరు జన్మంటువుంటే నేను నీ మనవడిగానే పుట్టి నీ ప్రేమాభిమానాలను పొందాలని ఆ దేవుడిని ప్రార్ధిస్తున్నాను.
మా అమ్మమ్మ నాకు ఊహావచ్చేంతవరకు నాతో కలసి అడుకుంది, నాకు గోరుముద్దలను తినిపించింది. ప్రేమతో ఆర్రలో దాచిన లాడ్డులను, పాలమిగడను నోటిలో పెట్టి తినరా నా.. బంగారు కొండకదు తినవయ్య.. ఇంకొంచం తిను అనుకుంటూ తినిపించేది. పండగొచ్చిందంటే మా అమ్మమ్మ ఊరికేల్లుతున్ననని చాల సంతోషంగా మా ఫ్రెండ్స్ కి చెప్పేవాడిని. నా 7వ ఏట మా అమ్మమ్మ నన్ను విడిచి వెళ్ళింది. దీనితో నేను అమ్మమ్మ ప్రేమకు కూడా నోచుకోలేదు.
మా తాతా (నానమ్మ తాతా) ప్రేమలో పెరిగి పెద్దయ్యను.
నేను ఇంటర్మీడియట్ చదువుతున్నపుడు
మా తాత నన్ను విడిచి వెళ్ళాడు.తాత అనే పిలుపుకు నన్ను దూరం చేశాడు.
తాత ప్రేమను పుడ్చాలేనిది. తాత నివు చెప్పిన బాటలోని నడుస్తా..
మరో జన్మంటువుంటే నీకు మనవడిగానే పుట్టాలని ఆ దేవుడిని వేడుకొంటున్న.
కాని ఎవరైనా నానమ్మ వారస ఉన్న వారిని ప్రేమతో నిండు మనసుతో నానమ్మ అన్ని పిలుస్తాను.
నానమ్మల వర్సలో కంటే అమ్మమ్మ వరసలో
నాకు ఎక్కువ మంది ఉన్నారు వారి అందరిలో మా అమ్మమ్మను చూసుకుంటాను.
అమ్మమ్మ, నాయనమ్మల ప్రేమలను తెలియకుండా నా అంతల నేను మాములుగానే బ్రతుకుతున్ననే, మరి ఎందుకు అమ్మమ్మ, నాయనమ్మ రాత్రి నా కలలోకొచ్చి నా కిష్టమైన లడ్డులను చేసి తినిపిచారు. నన్ను మీఎదలో నిధ్రపుచ్చారు, అందరికి నా మనవాడని చెప్పుకొని తిరిగారు, మీ మనవడికి పెళ్లి సంబంధం కూడా చూశారు, అంతలోనే ఎందుకు మాయమైనారు.
నిజంగా మా అమ్మమ్మ, నాయనమ్మలు నా కలలో కొచ్చారు. "మన దగ్గరుంటే వారి విలువ మనకు తెలియదు, అదే మనకు దూరమైతే వారి విలువ తెలుస్తుంది " అనే సామెత నిజంగా వాస్తవం.
మీకు అమ్మమ్మ, నానమ్మలు ఉంటె వారిని ప్రేమతో పలకరించండి! వారితో కొంచం సమయాన్ని కేటాఎంచండి! వృద్దులు చిన్న పిల్లలతో సమానం కావున పండగకో, ఫంక్షన్ లకో ఇంటి కి వెళ్ళితే వారికి ఇష్టమైన వాటిని తిసుకపొండి, ప్రేమతో తినిపియ్యండి. వారి ప్రేమను పొందండి.
ఓపికతో చదివినందుకు ధన్యవాదాలు!!
మల్లోక్కసారి మా అమ్మమ్మ, నాయనమ్మ,తాతను తలుచుకుంటూ.....
ఓ
మనవడి ఆవేదన.
24th November, 2013.
