మీరే మన సంస్కృతీ సౌరభాలకు ప్రతీకలు.
మీరే నిష్కల్మషమైన మనసుకు దర్పణాలు...........
మారిపోయిన పల్లె జీవనం... కనుమరుగవుతున్న ఆ ఆత్మీయ జీవితం.
ఎదుగుతున్న దేశంలో... విదేశీ సంపద ఇబ్బడి ముబ్బడిగా వచ్చి వాలుతుంటే
అందినంత అందుకోవాలనే ఆత్రంతో నగరానికి పరుగులు పెడుతున్న మన పల్లె వాసులు..
నేను కేరింతలు కొట్టిన ఆ చెరువు గట్ట్లు.. ఇప్పుడు అంబరాన్ని తాకే కాంక్రీటు ప్లాట్లు.
నేను ఎక్కిన ఆ తియ్యటి జామ చెట్టు...నేను కోసిన ఆ సీతాఫల కొమ్మ
ఇప్పుడు ఆ కాంక్రీటు గోడల మధ్య నీర్జీవంగా వేలాడే ఉయ్యాల దిమ్మ..
సాయం సంధ్యల్లో ఆరుబయట కూర్చున్నప్పుడు రివ్వున ఎగురుతూ తీతువు పిట్ట చేసే సరాగాలు ఇప్పుడు పాశ్చ్యాత్య సంస్కృతి తో వెలిసిన బార్లో మనుషులు చేసే వికారాలు.
యాంత్రిక జీవనంలో తాత్కాలికంగా..తార్కికంగా...తాంత్రికంగా
మాట్లాడే మనుషుల మధ్యకు వెళుతున్న ఓ పల్లె జీవులారా
మీరే మన సంస్కృతీ సౌరభాలకు ప్రతీకలు.
మీరే నిష్కల్మషమైన మనసుకు దర్పణాలు.
మీ కోసం ఎదురుచూస్తుంది మన గ్రామం...
పండగలకైన ఒక్క సారి వచ్చి పొమ్మంటుంది..
గ్రామం గురించి ఒక్క నిముషం ఆలోచించమని వేడుకొంటుంది.